Kurt, sürüye daldığında bir tane kuzuyu yakalayıp yemekle yetinmez…
Yakaladığı tüm koyunları boğar. Çiftçinin ocağına incir ağacı diker. Tüm sürüyü yok eder.
Anadolu´daki çiftçi de, kin tutan, ocak bozan, kan kurutan kurttan ilginç bir intikam alır…
Sürüsüne dadanan kurdun peşinde koşan köylü, gün gelir de kurdu sıkıştırdığında onu oracıkta öldürmez.
Daha kötüsünü yapar! Kurdu ağ ile tutar, canlı canlı alır ve boynuna bir zil geçirir. Sonra onu salar…
Boynuna zil asılan kurt nereye giderse gitsin bin bir gürültü çıkarır.
Etrafında ne börtü kalır, ne böcek…
Ağacın dibine oturayım dese kuşlar uçar zilin sesinden.
Bir tutam et yiyeyim dese
ne tavuğu tutabilir, ne koyunu !
Daha niyetindeyken, zilli kurdun sesi arşı aladan duyulur da o saat kimse kalmaz etrafında.
En sonunda zilli kurt açlıktan ölür kıvrana kıvrana !
Anadolu insanının kurttan intikamı işte böyle yavaş yavaş fakat ağır olur!
Kelâmım;
Kırk yıldır, belki de daha uzun süre, bir vesileyle bu ülkenin kaynaklarını peşkeş çeken, bölücüsüne, teröristine, işgalcisine hesap sormayan, para için, makam için, güç için eğilip, mazlumu ezen, onurunu satan, yiğit Anadolu evlatlarının ocağını söndürdüren asalak takımına büyük Türk milleti muhakkak bir gün hesap soracaktır..
Dağlarda kurt diye gezdirecektir…
....ama ZİL TAKIP !
Her gören,
her duyan görecektir ilerde,
bu zilliler namussuzdu diye...
Sevgiyle kalın..